Ερχομός και εγκατάσταση στη Λάρισα

Απομαγνητοφωνημένη διήγηση του Παντελή Γκίνη :

       "Εγώ στο Βόλο άγνωστος μεταξύ αγνώστων, μικρό παιδί να μη γνωρίζω κανέναν, που να πάω τι να κάνω. Πήγα σε ένα μέτριο ξενοδοχείο της πόλης κάθομαι δυο τρεις μέρες. Τώρα πού να πάω ; εδώ στη Λάρισα γνώρισα έναν Ιωάννη Παπαγεωργίου. Αυτός ο Παπαγεωργίου ήταν έμπορος ιερών εικόνων. Έρχονταν στο Άγιο Όρος και ψώνιζε από τους Ρώσους άμφια ιερά για τους παπάδες, Άγια Ποτήρια, άλλα εκκλησιαστικά είδη, τα έφερνε και τα πουλούσε εδώ και στα χωριά και είχε και έναν συνέταιρο εδώ στην οδό Ερμού και τον γνώριζα αυτόν εγώ. Μόλις πάω στη Λάρισα λέω θα με θυμηθεί.

        Έρχομαι στη Λάρισα εγκαθίσταμαι στο ξενοδοχείο που είναι η τράπεζα της Ελλάδος, απέναντι ήταν ένα παλιό σπίτι με μεγάλη αυλή, τότε ήταν έτσι. Εκεί είχα πάει. Ρωτώ για τον Παπαγεωργίου, με λένε που είναι το μαγαζί. Ήταν ένας λογικός άνθρωπος, πολύ καλός άνθρωπος. Τον λέω αυτό και αυτό. Εγώ σε γνωρίζω όταν ερχόσουν στο Άγιο Όρος, εκεί και μας επισκεπτόσουν και ψώνιζες εκεί από τότε σε γνωρίζω και σε θυμήθηκα. Ο μόνος άνθρωπος που γνωρίζω ως φυγάς είσαι εσύ εδώ πέρα, δεν γνωρίζω κανέναν άλλον.

       Με πήρε στο σπίτι με φιλοξένησε, εκεί είχα γνωρίσει και την οικογένεια. Τι να με κάνει αυτός ; Ήταν έναν φωτογράφος Παντοστόπουλος που ήταν η πλατεία Ταχυδρομείου, ήταν στη γωνία ένα σπίτι του Καραστέργιου, εκεί στη γωνία ήταν το σπίτι του Παντοσόπουλου { Παναγούλη και Κύπρου γωνία }. Είχε φωτογραφείο ήταν και λίγο αγιογράφος. Και συστήνει ο Παπαγεωργίου, καθώς ήταν και Σαμαρινιώτες, στον Παντοστόπουλο και με πήρε. Έπαιρνε εικόνες παραγγελίες από τα χωριά και με έβαλε μέσα σ' ένα δωμάτιο στο φωτογραφείο που είχε κα εκεί έστησα το πρώτο εργαστήριο στη Λάρισα. Έπαιρνε αυτός 100 δραχμές από τους χωριάτες, μ' έδινε εμένα τα μισά τα λεπτά, τα άλλα τα κέρδιζε αυτός.

      Ήταν τότε ο μοναδικός φωτογράφος αυτός και ένας Δαφνόπουλος εκεί στην Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο Παντοστόπουλος τον Δαφνόπουλο τον είχε ανεψιό από αδελφή".